سرانجام در آغاز 61 هجری خبر آمدن امام حسین(علیه السلام) که در کوفه منتشر
شد، حرّبن یزید به فرماندهی 1000 نفر از سربازان برگزیده و عبیدالله به او
دستور داد، از ورود کاروان به کوفه جلوگیری کرده و تنها راه را به بیعت با
یزید باز بگذارند... کاروانیان یک به یک به منازل را طی کرده و در یک وادی
امام دستور داد اتراق کرده و خیمه ها را برافراشتند. لشکر هزار نفری حرّ
از شدت گرمای ظهر با شمشیرهای آویزان، به صف شدند و امام که آنها تشنه دید
اصحاب و یارانش را امر کرد: «این قوم را سیراب و لب اسبهایشان را تر کنید.»
و سپس رو به حرّ فرمود : ای فرزند یزید، وای بر تو، با مایی یا بر ما؟حرّ
در جواب گفت: بر تو ای ابا عبدالله. در این لحظه امام فرمود: «وَ لا حَوْلَ
وَ لا قُوَّهَ إِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ»
و اینک اذان ظهر، پس از رفع عطش سپاه دشمن، امیر کاروان عاشقانه به سوی
معبود میشتابد و حر در سایه ی مهری که در آسمان ها پیش از تولد در دلش
نهاده اند به حسین علیه السلام اقتدا کرده و نماز می گذارد...پس از نماز
امام رو به لشکر حر کرده و از هزاران نامه ی کوفیان که برای پاسخشان به این
سفر آمده سخن می گوید...و حر در پاسخ می گوید: «ما از کسانی که برایت نامه
نوشته اند نیستیم، مأموریت ما این است که از تو جدا نشویم، تا تو را نزد
عبیدالله ببریم.» اندکی بعد امام تبسمی بر لب می فرماید: «مرگ به تو از این
کار نزدیک تراست.» و یاران و اهل بیت خود را فراخوانده و امر میکند:
«بانوان را سوار کنید تا ببینم حر و یارانش چه می کند.»
در میان صحرای تفتیده، سواران حر به سمت کاروان تاخته و جلوی آنها را می
گیرند. در این میان امام حسین علیه السلام با ناراحتی دست به شمشیر برده و
رو به حر می فرماید: ««ثَکَلَتْکَ أُمُّکَ مَا الَّذی تُرِیدُ أَن
تَصنَعَ».مادرت به عزایت بنشیند! می خواهی چه کنی؟
و اینجا پس از کلام امام که چون نوری تمام مس وجودِ حر را به یکباره طلای
ناب کرده باشد آزاده مردی لب به سخن گشوده می گوید:به خدا قسم نمی توانم
درباره مادرت جزنیکی چیزی بگویم وناگزیرم تورا نزدعبیدالله ببرم.»
شعاع روشن خورشید روز دهم که می دمد امام حسین(علیه السلام) با صدای بلند
از مردم یاری می خواهد«آیا کسی نیست که به خاطر خدا ما را یاری بدهد؟! آیا
کسی نیست که از حرم رسول خدا دفاع کند؟»
درست در میان انوار آسمانی آزادگی، حر با شنیدن سخنان امام، مضطرب و پریشان
با ناراحتی نزد عمربن سعد آمده و می گوید: آیا می خواهی با حسین(علیه
السلام) بجنگی؟ عمر با بی شرمی می گوید: آری، چنان نبردی کنم که کمترین آن
بریده شدن سرها و جدا شدن دستها باشد...حرّ نا امیدانه او را دعوت به صلح
کرده و می گوید آیا بهتر نیست او را به حال خود واگذاری تا اهل بیت خود را
از اینجا دور کند؟ و...
اینجا به تاریخ زمان ظهر عاشورا، و به جغرافیا مکان کربلا ، پیش از آغاز
کارزار،حرّ نگران و آشفته در گوشه ای می ایستد و در فکر...به دنبال بهانه
ای که از لشکر عمر سعد جدا شود،پس به بهانه سیرابی اسبش از لشکر فاصله
گرفته و راهش را به طرف خیمه گاه امام، کج کرد.همراهانش که سرگردانی اش را
می بینند می گویند: از کار تو در تحیّریم، به خدا قسم هرگز تو را که از
دلیران کوفه ای این گونه ندیده بودیم، تو را چه می شود؟حر پشیمان و سر به
زیر می گوید:به خدا قسم، هم اینک خود را در میان بهشت و جهنم می بینم،..
ظهر عاشورا سال 61 هجری،اینجا خیمه گاه حسین بن علی علیه السلام،اصحاب
پیکری غرق در گلبرگ های عشقی سرخ را مقابل چشمان ابا عبدالله گذاشتند، در
حالی که آخرین نفس های خاکی را با عطری افلاکی استشمام میکرد و چشمان نیمه
بازش حکایت از بازگشتی به آغوش پر مهر آسمان داشت...یادش امد او گفته بود
«جانم فدایت، ای فرزند رسول خدا، منم کسی که راه را بر تو بستم و سایه به
سایه با تو آمده و از تو جدا نشدم و تو را در این سرزمین پر آشوب نگه
داشتم... پشیمان و توبه کنان آمده ام تا جانم را فدا کنم، آیا توبه ام
پذیرفته می شود؟»
حضرت خم شد و از چهره ی او گَرد و غبار زدوده و دستمالی بر سرش بست و
گفت:«أَنْتَ الحُرُّ کَما سَمَّتْکَ أُمُّکَ حُرَّاً فی الدُّنْیا
وَالاْخِرَهِ…». تو همان گونه که مادرت نامت را «حر» گذاشته‌است، حر و
آزاده‌ای، آزاد در دنیا و سعادتمنددر آخرت!رها شو و اوج بگیر به آسمان که
توبه ات را پذیرفته اند...
سفیر نور به فرمان ولی مرکب رهوار میکند به سمت آسمان... ...
امام در نامه ای که برای کوفیان می فرستد می نویسد که: قد بعثت الیکم اخی و
ابن عمّی و ثقتی من اهل بیتی؛ کسی را به سوی شما می فرستم که برادر ، پسر
عمو و مورد اطمینان از اهل بیتم محسوب می شود...
اینجا کوفه آخرین ماه سال 60 هجری قمری سفیر کاروان عشق و به روایتی اولین برادر، پیش از تمام عاشقان قربانی شاه دشت نینوا می شود...
و سرآغاز حکایت سفری از طلوع خورشید نیمه ی رمضان تا شهادتی سرخ را اولین سفیر به نام فاتحان خون رقم می زند...
به عزم کوفه مخفیانه مدینه را ترک می گوید تا پنج شوال ساکن خانه مختار
ثقفی شود برای سی و پنج روز ...در ایام پس از ورودش حدود هجده هزار نفر با
او بیعت کردند ...
اما..
هنوز مهر نامه های بیعتشان خشک نشده که حاکم کوفه بر کنار و عبید الله بن زیاد به جای او برگزیده شد.
روز نهم ذی الحجه سال شصت هجری اینجا کوفه دیار مردمان عهد شکن بر فراز دار الاماره، نقطه ی اوج پرواز اولین انتخاب ناب خدا...
فرشتگان در اوج به نظاره نشسته اند…
غروب این انتظار غریب چیست؟
انتظاری سرشار از ابدیت یا فریاد غیرت وایثارتحت لوای ولایت؟
درست در میانه ی میدان انتخاب عاشورائیان، جوان شجاع قبیله بنی هاشم با
سرسپردگی عاشقانه در رکاب مولا و مقتدایش حضرت حسین ابن علی (علیه السلام)
به سمت بام آسمان گام برمی دارد
و پرواز مسلم یعنی آغاز حرکت کاروان ...چون خبر شهادت مسلم بن عقیل به
سیدالشهدا علیه السلام رسید که وی از مکه بیرون آمده و در راه کوفه بود.پس
درباره مسلم بن عقیل، چنین فرمود: «خدا مسلم را رحمت کند، او به رحمت و
رضوان خدا شتافت و تکلیفش را ادا کرد و آن چه بر دوش ماست، باقی مانده
است».سپس فرزندان او را که در کاروان حسینی بودند، مورد تفقد قرار داد و
دست محبت بر سر دخترش کشید.
معاونت
امور جوانان هلال احمر استان قــــــــــم به مناسبت همزمانی آغاز ماه
محرم با 14 آبان ماه ،شصت هفتمین سالروز تاسیس سازمان جوانان هلال احمر؛
اولین سوگواره مجازی حسینی با نام "هلال سرخ" را با محوریت؛ "جلوه‌های
بشردوستی در عاشورا" در سه بخش کتابخوانی ، مسابقه دلنوشته (ریز نوشته و
محتوای بلند تولیدی) و عکاسی برگزار می کند. سوگواره «هلال سرخ» به صورت
عمومی و از تاریخ یکشنبه 4 آبان ماه (اول محرم) آغاز و علاقمندان می توانند تا پایان ماه محرم دوم آذر ماه دربخش کتابخوانی سوگواره هلال سرخ شرکت کنند.
برای شرکت در بخش مسابقه کتابخوانی، ابتدا به سایت مدار آبی مراجعه کرده و پس از دریافت و مطالعه فایل pdf کتاب جلوه های عاشورا (فرهنگ و ادب در نهضت عاشورا) سوالات مسابقه را از ┘☾◄ دریافت کرده و پاسخ سوالات را به صورت عددی به سامانه پیامکی 500010003029881 ارسال کنید.
زمان شرکت :4 آبان ماه تا 2 آذر ماه 1393 (مقارن با ماه محرم)
جوایز و زمان اعلام نتایج و اختتامیه:متعاقبا اعلام میشود
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،
سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده...
تاریخِ انسان، دردناک، دردآلود و درد زاست و عاشورا درد بزرگیست که در
میان آن با نقش جاوید خود هنوز هم انسان ها را بر می انگیزد تا بخروشند و
برای کاستنش تلاش کنند، دردی که طبیعت هم با آن هم ناله است و هم پای انسان
ها مسیر شِکوه را در پیش گرفته است....
